فلاش یک آپشن کارامد، که در اختیار عکاسان امروزه است. هم انواع مختلف فلاش خارجی وجود دارد و هم شرکتها برای راحتی مشتریها ان را بر روی خود دوربین نصب کردهاند. اما در نود درصد مواقع عکاسها با ان رابطه خوبی ندارند.
استفاده از فلاش کفیت نهایی عکس را به طرز قابل توجهی پایین میاورد و افراد تمایل زیادی به استفاده از ان ندارند برای همین وقتی اسمش میاید نگرانی و ترس در چهره افراد جا خوش میکند. البته عکاسان حرفهای که با زیر و بمهای ان اشنایی دارند با تلاش و تمرین عکسهایی عالی را با استفاده از ان ثبت میکنند.
قبل از اینکه به سراغ معرفی انواع و نکات مربوط به فلش برویم ابتدا این سه روش را امتحان کنید تا شاید اصلا نیازی به استفاده از فلاش پیدا نکردید که کیفیت عکسهایتان افت کند.
حالت شب
اکر برای عکاسی نور کافی ندارید ابتدا به سراغ فلاش نروید. حالت شب در دوربینتان را امتحان کنید تا خود دوربین بتواند عکس مناسبی بگیرد. اگر با حالت شب هم نشد به سراغ مورد بعدی بروید.
تنظیمات دوربین
برای استفاده حداکثری از نور محیط به سراغ تنظیمات دوربین بروید. ابتدا دوربین را روی حالت دستی بگذارید و سرعت شاتر را کم کنید تا مدت زمان تابش نور به سنسور بیشتر شود. دریچه دیافراگم را عریض کنید و در نهایت بعد از بالا بردن ایزو عکس را ثبت کنید.
اگر با استفاده از این دو روش باز هم عکس خوبی ثبت نکردیدبا ما در چیک چیک همراه باشید تا در انتهای این مقاله اطلاعات لازم را درمورد فلاش در عکاسی به دست بیاورید و بتوانید به بهترین نحو از این امکان استفاده کنید.
انواع فلاش:
آرتور تی فیشر مخترع آلمانی منبعهای نور کوچک و قابل حملی را اختراع کرد که نوری قوی برای یک چندم ثانیه از خود بیرون دهند. در ابتدا فلاشها را به دو دسته متصل و جدا شونده تقسیم میکنیم که هر کدام مزایا و معایبی دارند:
داخلی یا پاپآپ
این نوع از فلاش متصل در بدنه دوربین تعبیه شده. به طور معمول بالای لنز هستند و شاید بشه گفت بدترین مورد برای استفاده هستند چون نور را به طور مستقیم و با شدت به سمت سوژه پرتاب میکند و سایههای عجیب غریب، قرمزی چشم در عکاسی پرتره و تصاویر یخ زدهای را با کیفیت پایین ثبت میکند.
اکسترنال
فلاش اکسترنال به کفشک بالای دوربین متصل میشود اما به علت اینکه میتواند بچرخد و تغییر زاویه ایجاد کند گزینه مناسبی است. اگر بتوانید کابل یا سیمی تهیه کنید حتی میتوانید ان را از بالای دوربین باز کرده و در جاییدیگر قرار دهد.
رینگی
رینگ فلاش به شکل حلقهای از نور روی لنز نصب میشود و نوری نرم در همه جهات را به سوژه میتابد. از این مورد در عکاسی ماکرو استفاده زیادی میشود.
سرچکشی
فلاشهای سرچکشی به بدنه دوربین پیچ میشود و چون در خط لنز نیست به طور مستقیم نور را به سوژه نمیتاباند برای همین مشکل قرمزی چشم را از بین میبرد. امروزه خیلی پرکاربرد نیست اما برای عکاسی عروسی و خبری پرکاربرد است.
استودیویی
فلاشهای استودیویی از سریهای جدا و خارجی هستند که برای کارهای حرفهای مورد استفاده قرار میگیرند و چون قابلیت چرخش، حرکت و … را دارند بسیار به بهبود تصویر و بهبود نور کمک میکنند.
انواع روشهای اتصال
از آنجایی که کیفیت مهم است و فلاشهایی که از دوربین جدا هستند کیفیت بهتری به تصویر میدهند در مورد آنها صحبت میکنیم. اما یک مشکلی وجود دارد ان هم اینکه زمان تابیدن نور چطور با زدن شاتر همزمان شود. برقراری ارتباط بین این منابع نوری با دوربین چالشهای دارد که با انواع روشها امکان پذیر است میخواهیم این روشها را بررسی کنیم:
فلاش بازشو در دوربین
تقریبا انواع فلاشها حسگر حساس به نور دارند که وقتی نور شدید و ناگهانی به انها میخورد فعال شده و نور را به سمت سوژه پرتاب میکنند. اما ای روش یه مشکلی دارد گاهی ممکن است نور محیط به قدری زیاد باشد که حسگر تنواند تشخیص درستی بدهد.
سیم سینکرونیزه
این سیم مثل یک رابط عمل میکند و بین فلاش و دوربین همزمانی ایجاد میکند تا هنگام زدن دکمه شاتر نور تابیده شود. استفاده از این روش معایب حسگرها را ندارد و دقت کار ما را بالا میبرد.
سیم سینکرونیزه اما دو اشکال دارد. اول ان که استفاده از سیم در محیط کار میتواند دست و پا گیر باشد و قدرت جابهجایی را محدود کند. و اشکال دوم این است که کابل شما نمیتواند به همه نوع دربین یا هر نوع فلاشی متصل شود چون ممکن اسن ورودیهای متفاوتی داشته باشند. به همین دلیل شما مجبور هستید که همیشه کابلهای تبدیل همراه داشته باشید.
تریگر
تریگرها جزو تجهیزات پیشرفته و حرفهای نورپردازی هستند. تیگرها شامل یک فرستنده و گیرنده هستند که یکی بر روی دوربین و دیگری بر روی فلاش نصب میشود. و با ارتباط داریویی و با برد حدود ۱۰۰ متر کار میکنند.
تریگرها دو نوع دارند. مدل Hahnel Captur که نوع معمولی است و برای برقراری ارتباط عادی استفاده میشود. و مدل پیشرفتهتر ان به نام Hahnel Viper که علاوه بر کنترل همزمان چند فلاش میتواند اطلاعات نور سنجی دوربین را هم به آنها بفرستند.
حالا که بین فلاش و دوربین ارتباط برقرار کردیم باید به سراغ یک دستهبندی دیگر هم برویم.
انواع روشهای کنترل نور
عککاسی ما ممکن است ساعتها طول بکشد و طبیعی است که نورپردازی در یک ظهر آفتابی با نور پردازی در بعدازظهری که هوا رو به تاریکی میرود یکی نیست. پس ما باید قادر باشیم نور فلاشها را بنابر نیاز خود تنظیم کنیم.
دستی
در این مدل شما به عنوان عکاس کاری نمیتوانید بکنید. وقتی که اقدام به عکاسی کنید نور از فلاش شما به صورت یکنواخت به سوژه تابیده میشود. برای حل این مشکل شما میتواید ان را از سوژه دور یا به ان نزدیک کنید. روش دیگر هم این است که منبع نور را به سمت دیوار یا سقف برگردانید تا هم نور غیر مستقیم و نرمی داشته باشید و هم از شدت نور ان بکاهید.
خودکار
در این نوع فلاش، با توجه به شدت نور محیط سنجیدن شرایط نوری میشود میزان قدرت نور تابیده شونده را کم یا زیاد کرد. این کار معمولا با دو دکمه کم و زیاد بر روی بدنه ان انجام میشود.
TTL
بسیاری از عکاسان حرفهایدر نورپردازی با فلاش از قابلیتهای نوردهی TTL استفاده میکنند. در این نوع با توجه به نورسنجی که دوربین انجام میدهد نور متناسب به سوژه تابیده میشود. درست ایت که این روش با دقتتر و با کیفیتتر است اما یک ایراد دارد ان هم اینکه ممکن است ریموت تریگر شما از TTL پشتیبانی نکند.
حالا که با فلاش از نظر فیزیکی و سختافزاری آشنا شدیم ببنیم استفاده از ان در چه مواقعی الزامی است.
موقعیت استفاده
از ابتدا تا اینجا مدام بر این نکته تاکید کردیم که استفاده از فلاش ا گزینه اخر خود رد نظر بگیرید و تا حد امکان از نور طبیعی استفاده کنید ولی دو دو موقعیت استفاده از فلاش نه تنها کیفیت را پایین نمیاورد بلکه بهترین گزینه برای شما هستند.
هوای آفتابی
وقتی زیر نور آفتاب مشغول عکاسی باشید مخصوصا آفتاب سر ظهر، نور شدید خورشید باعث ایجاد سایههای تیز و سخت بر روی چهره میشود. در این شرایط استاده از فلش میتواند این سایه روش ازاردهنده را از بین ببرد.
سرعت شاتر بالا
یکی دیگر از جاهایی استفاده از فلاش گزینه خوبی میتواند باشد مواقعی است که در نور کم به سرعت شاتر بالا نیاز دارید. مثل عکاسی خیابانی از ماشین یا عابرها.
انواع کابردها در عکاسی
افزایش نور محیط وقتی که نور کمی وجود دارد یکی از کاربردهای عام فلاش است. ولی کاربردهای دیگری هم دارد:
اصلاح نور موجود
کاربرد دیگر فلاش اصلاح نور است. اصلاح نور مربوط به زمانی است که در محیط مورد نظر ما نور به اندازه کافی شاید موجود باشد ولی مطلوب نباشد.
جهت دادن
وقتی در کنار پینجره یا هر جایی که روزنه نور باشد اگر از سوژه عکاسی کنید متوجه میشوید که قسمتی از سوژه روشن و بخش دیگر تاریک است. در این شرایط استفاده از فلاش نور جهت دار موجود را خنثی میکند.
جدایی ایجاد کردن
فلاش میتواند با کنتراست زیادی که به وجود میاورد باعث جدایی سوژه از پس زمینه شود. این کار باعث میشود تصویر از سوژه حالت سه بعدی و دراماتیکی پیدا کند.
توقف حرکت
سرعت تابش نوری که از دستگاه فلاش ساطع می شود، می تواند بسیار سریع تر از شاتر دوربین شما باشد و به شما اجازه می دهد تا حرکتی که نمی توانید متوقف کنید را اصطلاحا فریز نمایید.
ما در مدرسه هنر چیک چیک، هستیم تا به سوالات شما درمورد عکاسی پاسخ بدهیم و شما را راهنمایی کیم تا هم تجهیزات مناسب کار خود را تهیه کنید و هم با دیگر نکات عکاسی در قالب مقالات و پادکستها آشنا شوید. کانال ما درتلگرام منتظر شماست.
..